Seven kadını kaybetmek çok zor olsa da bazı erkeklerin çok rahat bir şekilde yapabildiği bir konudur. Yani, bunu başarabilmiş olmak için gerçekten ama gerçekten çok çaba sarf etmiş olmak gereklidir. Demem o ki düşüncesizlikte, sadakatsizlikte, empati yoksunluğunda, sorumsuzlukta ve daha diğer tüm olumsuz özellikleri icra sanatında gayet istikrarlı olmak lazımdır. Aksi takdirde gerçekten sevmiş bir kadını kaybetme şansı hiç yoktur.
Yoktur çünkü sevgi kocaman bir galaksisiyse kadın yüreği bir evrendir. Kadın sadece sevgiyi değil, o sevginin beraberinde getireceği hasreti, çileyi, yokluğu, acıyı, gözyaşını, affetmeyi, şefkati ve daha diğer tüm bonusları da o evrene sığdırabilir. Böylesine doğaüstü bir varlık ara sıra yapılmış hatalar veya basit yalanlar için bu koca evreni yok etmez.
Çünkü o Mevlana’nın tabiriyle “sanki yaratılan değil de Yaradan” gibidir, zira o Yaradan’ın Rahim sıfatını vücudunda saklamaktadır, hem de orada yeni bir canın şekillenmesine ev olsun diye. Kadın sevginin vücut bulmuş halidir. Toprak gibidir, sana verebileceği sayısız nimetin karşılığında senden sadece sevgi, saygı ve ilgi bekler.
Seven Kadın
Her ne kadar çok basitmiş gibi görünse de insanlığa geçiş evrimini henüz tamamlayamamış bazı araftaki varlıklar tarafından bunlar inanılmaz zor görevlermiş gibi algılanmaktadır. Böylesi organizmalar hiçbir şeyi tam anlamıyla sevemedikleri gibi kadını da sevemezler. Onlar için kadın sadece bazı arzuların tatmininden ibaret bir et parçasıdır.
Değeri ele geçirilene kadardır. Bu tür bir organizmanın eline düşmüş bir kadın için sonrası tam bir felakettir. Artık tüm değerini yitirdiği, her gün biraz daha bayağılaştığı, rencide edildiği, yokluk ve hor görülmeye mahkûm edildiği karanlık günler beklemektedir kadını. Oysa kadın güneş olmak için yaratılmıştı. Seven kadını kaybetmek bazen istemeden yapılabilir ama çoğu zaman bilerek yapılmaktadır.
Kaybetme sanatında tam bir üstad olan bu organizmalar aynı zamanda insan harcama ve ömür mahvetme konularında da muazzam bir yeteneğe sahiptirler. Örneğin; her gün bıkıp usanmadan yaptıkları alçaklıklar sayesinde, seven kadının en güçlü elementi olan sabır taşını değil çatlatmak paramparça etmekteki ustalıklarıyla bilinirler.
Aynı zamanda, yaptıkları aşağılamalar ve hakaretler oluşmaktadır. Yoluyla kadının en değerli takısını yani kadınlık gururunu da paçavraya dönüştürme konusunda gayet mahirdirler. Bu işe yaramaz organizmalar tıpkı bir kanser hücresi gibidir. Bütün görevi güzel olan her şeyi bozmak ve çürütmektir. Kamuflaj kabiliyeti olağanüstüdür. Hatta o kadar iyidir ki önsezilerinin güçlülüğüyle bilinen kadını dahi kendisini tanımak ve teşhis etmekten alıkoyar. Çünkü gerek görünüşü, konuşması ve gerekse tavırlarıyla tıpkı bir erkeğe benzemektedir.
Seven Kadın Neden Terk Eder
Hatta kimi zaman gerçek bir erkekten daha erkekmiş gibi bir algı yaratabilir. Hal böyle olunca, duygu sarayında ikamet eden kadın doğal olarak yanılır. Gerçek aşkı ve erkeği bulduğunu sanarak dünyasını bu organizmaya açar. Bu aşamada kadının etrafında ki bazı aklı başındalar kadını bunun bir organizma olabileceği konusunda uyarmaya çalışır. Ama artık kadın söz konusu organizmanın dışında ki tüm seslere karşı sağır olmuştur çünkü sevmiştir.
Aşık olan kadın bu sevgi uğruna herkesi ama herkesi karşısına almaktan çekinmemektedir. Artık dünyada sadece aşkı uğruna her şeyi göze alabileceği birisi vardır. Elbette bu durum çok fazla sürmez, belli bir süre sonra organizma gerçek yüzünü göstermeye başlar. Tabii ilk etapta seven kadın bunlara inanmak istememektedir. Geçici şeyler olduklarını varsayar. Ta ki bir gün ömrünü adadığı şeyin bir organizma olduğunu anlayana kadar. İşte bu aşama, genellikle kadının çok geç kaldığı bir aşamadır. Çünkü o sevgisi yüzünden kendisini seven diğer insanlara rest çekmiştir. Tabiri caizse bu yola tek yön bir bilet almıştır. Pekiyi olay buraya kadar nasıl gelmiştir?
Öncelikle tatlı sözlerin yerini tersleyen cümleler alır. Hayranlık dolu bakışların yerine görmemezlikten gelen gözler gelir. Hep birlikte geçirilen zamanlar yerini yol gözlemeye ve beklemeye bırakır. Bu haller derinleşerek ve artarak devam eder. Sonra bir gün organizma hakaret eder. Doğaüstü varlığın gözlerinden yaşlar süzülür, kahır ve pişmanlık yaşları.
Seven Kadın Af Eder mi?
Belki düzelir umuduyla zaman vermeye karar verdikçe organizma için hakaretler sıradanlaşmaya başlar. Bir gün bu sözlü ve psikolojik şiddet bir seviye daha atlayarak fiziksel şiddetle birleşir. Organizma amacına ulaşmıştır çünkü artık bir hayatı daha mahvetmiş ve bir güzelliğin daha parıltısını söndürmüştür.
Eğer kadın halen direnmeye ve aşkını kurtarabileceği umuduyla kalmaya devam edilebilmektderin. Çok büyük bir olasılıkla hor görülmeye başlanır ve organizma kadına sıradan olan her şeyi çok görmeye başlar. Kadına yük muamelesi yaparak daha da değersizleştirmeye çalışır ve büyük bir ölçüde de başarılı olur. Artık amacına ulaşan organizma gözünü ruhunu kemireceği başka kadınlara diker. Bu sırada kadın kendisini halen terk etmemişse açık açık aldatmakta hiçbir sakınca görmez. Çünkü kadın bütün değerini yitirmiştir.
Sonra bir gün hiç umulmadık bir şey olur ve kadın bu duruma daha fazla dayanamaz. Artık, ne uğruna her şeye katlanılabilecek bir sevgi kalmamaktadır. O muazzam kalbinde ne de bir gram sabır. Her şey bitmiştir çünkü kadın tükenmiştir, hem de koskocaman bir hiç uğruna. Sevgi yerini nefrete, şefkat yerini öfkeye ve yaşama dair ne kadar sevinç varsa hepsi yerini karamsarlığa bırakmıştır. Bu yol ya ölüme ya da yeniden bir dirilişe çıkacaktır.
Kadın Yeniden Döner mi?
Genelde kadın yeniden dirilişi tercih eder çünkü onun doğasında cana can olmak vardır. Can almayı bilmemektedir. Her şeyi göze alarak en yakınlarına durumu açar. Bunu yaparken de onların “biz sana demiştik” cümlelereni duymaya razı olarak yapar bunu. Zira hiçbir utanç artık bu organizmayla bir gün daha birlikte olmaktan daha ağır olamaz. Biraz çekinir elbette ve tedirgin olmaktadır. Ama bu kısa sürer çünkü kendisini sırf kendisi olduğu için seven bir ortamda, ruhu yeniden iyileşmeye başlamaktadır. Her ne kadar geçmiş bir hiç uğruna heba olmuştur. Böyle olsa da yepyeni ve taze bir gelecek açılmıştır kadına. Tabii bu süreçte organizma ağlarını ruhunu emeceği yeni kurbanları için örmeye devam eder.
Ta ki bir gün
Bir gün organizma bir bakar ki sağlığı ve gençliği gitmiştir. Ömrünün karanlık demlerine erişmiş ve tükenmiştir. İşte o zaman anlar ki kendisine en lazım olan şey sevgiymiş. Yüreği kendisine karşı şefkat ve aşkla dopdolu bir kadının varlığıymış. Bu hayatta sahip olunası en değerli servet buymuş. Fakat bu kavrayışın organizmaya hiçbir yararı olmayacaktır. Çünkü o sahip olduğu bu devasa serveti har vurup harman savurmuştur. Resmen kendi elleriyle yokluğa sürüklemiştir.
İlk defa kendisine acımaya başlar çünkü ilk defa ne kadar acınası olduğunu fark etmektedir. Fakat bu farkındalık hiçbir anlam ifade etmeyecektir ve hiçbir şeyi değiştirmeyecektir. İçten içe duyduğu pişmanlık öylesine derindir ki her geçen gün biraz daha fazla dibe vurmaktadır. Yarına çıkmak için tüm umutlarını yitirmiştir. Çünkü hayatına anlam katan ruh kendisini terk etmiştir.
Organizma artık yaşayan bir ölüye dönüşmüştür. Bu dünyadaki cennetini ve o cennetin anahtarını ellerinde tutan koruyucu meleğini bizzat kendi çabalarıyla kendisinden uzaklaştırmıştır. Nihayet yolun sonuna gelmiştir.
Organizma, bu kısacık hayat yolcuğunda dolu dolu yaşamak önemlidir. Ardından saygı ve sevgiyle anılacak bir ad bırakmak mühimdir. Aslında hiç yaşanmaması gereken berbat bir hayat yaşayarak ve kendi aptallıklarının bedelini, etrafındaki herkese de doz doz ödeterek defolup gitmiştir. Bu dünyadan. Tabii bir de seven bir kadının nasıl kaybedileceğine dair kendisinden sonra gelecek organizmalar için bir yol haritası oluşturarak.
